zondag 6 juni 2010

41. Uit eten?

Ik herinner me nog goed de opwinding die zich van ons hele gezin meester maakte toen mijn oudste zus met het plan kwam om buiten de deur te gaan eten. Samen met haar vriend Frank, in een restaurant. Ik wist niet eens wat een restaurant was! Dat had vast nog nooit iemand van ons gedaan: in een restaurant gaan eten. Dat het een chinees was maakte niks uit geloof ik, het idee zelf was veel vreemder dan dat het een chinees restaurant was.
Ik had er geen beeld bij, ik begreep gewoon niet wat ze bedoelde en wat ik me er bij moest voorstellen. Ergens anders eten kon natuurlijk wel, dat wist ik wel, ik was niet dom! Bij een vriendje of bij familie of zo, dat gebeurde vaak genoeg. Maar bij wildvreemden? Dan moesten die wel erg veel koken, als ze niet alleen zelf aten maar ook nog voor allerlei vreemde mensen. En dat je dan moest betalen, dat was ook gek. En als je naar de wc moest, hoe ging dat dan? Dan moest je helemaal naar huis? Het bleef een raadsel.
(De chinees, dat was natuurlijk tegenover het station, op de Spoorlaan.)

4 opmerkingen:

  1. Nee, deze Chinees zat op de hoek van de Bredaseweg en de Zilverlindestraat. Ik was in de veronderstelling dat je alles op moest eten wat op je bord lag, want het was natuurlijk heel onbeleefd om je bord niet leeg te eten. Ik knalde na afloop zowat uit elkaar.....
    Fieke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ha! Dat is (in onze volksmond) inkepinke, officieel I Pin Ke. Daar komen wij heel vaak want dat is vlakbij. Soort huiskamer.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ja, ik. Ik zelf dus. maar ik snap niks van hoe je hier moet reageren, hoewel het mijn eigen blog is. Ik doe steeds maar wat. Soms pakt het goed uit.

    BeantwoordenVerwijderen