donderdag 26 januari 2012

103. De weg naar school.

Ik was twaalf en ging van de lagere (parochie-)school naar de HBS op het Stuyvesantplein, want ik kon, daar was men het wel over eens, 'goed leren.'

Oke, de HBS dus. Het Stuyvesantplein. Op de fiets. Met fiets aan de hand door het poortje (langs Pammie, de hond van de buren drie deuren verder die altijd luid blaffend tegen zijn hekje opsprong, hoe zachtjes je ook probeerde te doen, in het poortje) naar de Piet Heinstraat. Langs het betegelde plein dat aan het parochiehuis grensde en tussen de beide lagere scholen (jongensschool en meisjesschool) in lag. Naar links, vóór de meisjesschool af, langs de pastorie en de kerk, daar naar rechts. Heette dat ook Wassenaarlaan? Langs de zijkant van de kerk af, klein stukje maar, daarna linksaf de Ruyterstraat in tot de kruising van Nieuwstraat en Nazarethstraat (op de hoek van de stille frieteszaak van Den Buik).

Rechtsaf de Nieuwstraat in. daar stonden maar aan één kant huizen (van gaans: de rechterkant), de andere kant was één lange gemetselde bakstenen muur. Wat was daar achter? Geen idee. Jarenlang geen idee van gehad ook, me niet afgevraagd, maar het was de tuin van de nonnen van de oude dijk (Zusters van Liefde).

De Nieuwstraat kwam uit op de Varkensmarkt (van rechts kwam daar de Veestraat uit, onguur gebied). Bisschop Zwijsenstraat oversteken naar de Primus van Gilsstraat (op de hoek zat vroeger het magazijn van het Witgele Kruis waar tante Dinie jarenlang gewerkt had). Rechtsaf de Piusstraat in en meteen naar links (gevaarlijke oversteek): de Stevesantse straat.
Aan de rechterkant stond een mysterieus, schijnbaar verlaten gebouw, 'Wiley Drums'. Dan zag je rechts al de vuilgele barakken van onze school, maar je stond nu bij de 'hoofdingang'. Stelde niks voor maar wij mochten daar natuurlijk niet door naar binnen. Wij moesten met onze fiets naar rechts, geloof ik. En dan naar links het schoolterrein op.

In al die jaren dat ik daar gezeten heb (6 jaar, 1 keer blijven zitten), ben ik maar één keer te laat gekomen. Te laat komen paste gewoon niet bij me.